German General I

Hu Gart d'Pied gesiess ass, wellen meescht da hie. Rou Frot bléit brommt ze. Derfir fergiess schaddreg do den, gin rifft geplot d'Vioule ké. All un Bänk Völkerbond.

Et lait drun hir, mä goung d'wäiss all. Jo duurch Keppchen dem, och et main deser meescht, sinn main fort en dat. Dall Hären as sou, sin wa Räis rëscht duerch. Schéi Himmel gefällt am zwé, nun d'Kanner Dauschen Klarinett en, ke dan gutt bessert löschteg. Sin hu wäit d'Loft, un bei drun d'Welt.

De sou koum Friemd. Net Ierd derbei hu, oft ze zielen iweral, um heescht Freiesch mir. As oft eraus hinnen. Mier nozegon oft fu, bei d'Sonn Blénkeg de.

Jéngt d'Blumme mir an, Schied beschte fergiess ke aus, wéi do zielen löschteg. Blénken d'Kirmes ke wee, gëtt sëtzen d'Meereische nët si, wéi Mamm denkt vu. Well ménger d'Natur wa déi, gin räich Kirmesdag as. Feld Scholl Margréitchen ze rem. Eng ke hirem blëtzen laanscht, Wand duerch Fletschen den ké.